Hani ilk flört döneminde hiç eve gitmek istemezsin,
sevgilin saçlarını okşasın birlikte sabaha kadar yıldızları izleyip evden nerdesin diye soran olmasın dersin ya işte çocukla arandaki diyalog aynı hissiyat içinde yüzbinlerce kat daha büyük.
Hep onunla olmak isteme hali. Uykudayken bile özlemek..
Gündüz arayıp sesini duymak istemiyorum daha zor geçiyor vakit.
Adeğğğ buğğ / anne su / dedi az önce telefonda.
Minik miki faremin yanında olmak için dakika sayıyorum..
Bebi için çok güzel bir gelişme oldu bugün. haftasonu başlagıcı yapıcaz inşallah.
Minik kornişon turşuma en sevdiğim şeylerden aldım bugün çizgili pijama. Pijama koleksiyonu gittikçe gelişiyor enine ve boyuna çizgililerin yeri ayrı Tam bir dalton oluyor çok gülüyorum o haline. Akşam giydirmek için sabırsızlanyorum tam maymun olacak.
5 Aralık 2012 Çarşamba
14 Kasım 2012 Çarşamba
baş başa
Annem bizde bu hafta, evimize neşe katıyor her gelişi. Atom karınca gibi heryere yetişir halleder hayatımızı kolaylaştırmak için elinden gelenin hep daha fazlasını yapar hem benim hem ablam için. İyi ki yanı başımda..
Dün bebi'yi de aldı çıktı dışarı, biz Supermario ile yalnız kaldık evde.
Ev bir sessiz, koltukta ayrı ayrı oturmak zorunda değiliz tuhaf..
Masaya zıplayacak diye Supermario bir uçta, ben de ışıkları açmak için tepeye çıkmasın diye diğer uçta oturuyorum koltukta, 4yıldır kukuman kuşu gibi yanyana olmaya alışmış bünyeye zor geliyor tabii:) Kuruyemişleri amuda kalkmadan saklamadan koltugun kenarına koyarak yiyoruz, kumanda elimizde kalabilir sırtımıza gizlemek zorunda değiliz, Lükse bak cola bardağı elimin hemen altında yudumlayıp geri koyuyorum dökülme riski yok.. Film izledik, sohbet ettik güzel geldi sakinlik yalan değil..
Ama bir süre sonra O'nun taklitini yapmaya başladık Adeeeeeeeeeee (anne) diye bağırıp gülmek mi, Tedi (kedi) çağırmak mı, koltuğa tırmanma hareketlerini yapmak mı türlü şebeklikler..
Derken zil çaldı birimiz kuruyemişleri kaldırdık diğerimiz cola'yı telaşımız evler şenlik. İçeri girer girmez bağırdı erkeğim Adeeeğğğğğğ ıh ıh çikolatayı unutuvermişiz kenarda onu istiyormuş :)
Oyun kurduk arabalarıyla Supermario ben ve bebi öyle olunca unutuverdi çikolatayı.
Sonra uyutma sırası Supermario'daydı baba oğul uyku moduna geçtiler.
Uf iyi ki gelmiş hayatımıza, nasıl zevkli, nasıl kocaman bir yer kaplıyor hayatımızda tarifsiz!
Dün bebi'yi de aldı çıktı dışarı, biz Supermario ile yalnız kaldık evde.
Ev bir sessiz, koltukta ayrı ayrı oturmak zorunda değiliz tuhaf..
Masaya zıplayacak diye Supermario bir uçta, ben de ışıkları açmak için tepeye çıkmasın diye diğer uçta oturuyorum koltukta, 4yıldır kukuman kuşu gibi yanyana olmaya alışmış bünyeye zor geliyor tabii:) Kuruyemişleri amuda kalkmadan saklamadan koltugun kenarına koyarak yiyoruz, kumanda elimizde kalabilir sırtımıza gizlemek zorunda değiliz, Lükse bak cola bardağı elimin hemen altında yudumlayıp geri koyuyorum dökülme riski yok.. Film izledik, sohbet ettik güzel geldi sakinlik yalan değil..
Ama bir süre sonra O'nun taklitini yapmaya başladık Adeeeeeeeeeee (anne) diye bağırıp gülmek mi, Tedi (kedi) çağırmak mı, koltuğa tırmanma hareketlerini yapmak mı türlü şebeklikler..
Derken zil çaldı birimiz kuruyemişleri kaldırdık diğerimiz cola'yı telaşımız evler şenlik. İçeri girer girmez bağırdı erkeğim Adeeeğğğğğğ ıh ıh çikolatayı unutuvermişiz kenarda onu istiyormuş :)
Oyun kurduk arabalarıyla Supermario ben ve bebi öyle olunca unutuverdi çikolatayı.
Sonra uyutma sırası Supermario'daydı baba oğul uyku moduna geçtiler.
Uf iyi ki gelmiş hayatımıza, nasıl zevkli, nasıl kocaman bir yer kaplıyor hayatımızda tarifsiz!
5 Kasım 2012 Pazartesi
Eşik
Bu yazıyı akşam yazsaydım sanırım bir sürü şey akardı.
Zaman cesaretini mi kırıyor insanın bilemiyorum.
İç sesim bana fısıldıyor duymamazlığa geliyordum.
O sesi dillendirmeye başlayınca bir sürü soru işareti geldi ardından.
Kendimle yüzleşip gerçekten neler istediğimi bilmem lazım.
Pişman olacağım kararlar vermek istemiyorum.
Bir eşikteyim sanki ya gerisinde kalıp rutini yaşamak ya bambaşka birşeye girişmek.
Eşikler kolay olmaz biliyorum ama,
aması bu şekilde de olsun istemiyorum..
Zaman cesaretini mi kırıyor insanın bilemiyorum.
İç sesim bana fısıldıyor duymamazlığa geliyordum.
O sesi dillendirmeye başlayınca bir sürü soru işareti geldi ardından.
Kendimle yüzleşip gerçekten neler istediğimi bilmem lazım.
Pişman olacağım kararlar vermek istemiyorum.
Bir eşikteyim sanki ya gerisinde kalıp rutini yaşamak ya bambaşka birşeye girişmek.
Eşikler kolay olmaz biliyorum ama,
aması bu şekilde de olsun istemiyorum..
Etiketler:
ben
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)