25 Eylül 2011 Pazar

Onsuz Bir Gece

Dün arkadaşlarımız evlendi. 3 yıl önce bizim evlendiğimiz yerde ve bebi'yi ilk defa bıraktık akşam babaanne ve dedesine. 3,5 saatti belki ama bana öyle uzun geldiki.
Arabanın ön koltuğuna oturmak tuhaf bir duyguydu. Yanımızda olmayışı resmen boşluktaymışız gibiydi. Devamlı onun o an neler yapabileceğinden bahsettik düğünde birbirimizi zor duyarken. Dans ederken kulaklarımıza onu fısıldayıp yaptıklarına gülüp durduk.

Döndüğümüzde eve bizi camda karşıladı uyumuş uyanmış da bizi bekliyormu. Arkamızdan meğer öyle cok ağlamış ki artık hıçkırıklara boğulmuş sonra uyumuş duyunca dayanamadım tabi. İçim eridi..

Yarın 40'ı taşınmamıza denk geldiği için yapamadığımız mevlüdünü yapıcaz Annemlerde. Bu akşam ilk kez anneannesinin evinde kalacağız hep birlikte.