Çok geç geldik eve 02,30'da bebiyi anneannesinden aldık 03'de evdeydik.Yatağına sorunsuzca yattı kendimizden geçmiş sadece uyumayı bekleyen biz 15dakika supersonik bir uyku çektik derken. Çığlık kıyamet film koptu. Her zaman yaptığım gibi sütünü hazırlayıp biraz pışpışladım bana mısın demedi. Her saniye artan sesi sonunda supermario'yu da kaldırdı. O başladı ninni söylemeye sustu sakinleşti dedik kapadı gözünü dedik ı ıh. Karanlıkta kucağına alıp odanın içinde dolaşmaya başlayınca gülücük atıyor yatınca ortalıgı ayaga kaldırıyordu. O bir gülücük atınca biz bin mayışıyorduk. Sanki uyumuş uyanmış da oyun zamanı gelmişti 03:30'unda gecenin.
sabah 06,30'a kadar yapmadığımız maymunluk kalmadı.Ayağımda sallarken uyumuş sonunda benim boynum artık nerede bir çıkıntı bulup yasladıysam ağrıyordu deli gibi. Üstüm açık donmuşum. 08:30'da aynı ağlama sesiyle koğuş kalk yaptık. Uykusuz, beynimiz bile uyuşukken emziğini ağzına takma çabaları, gözlerimiz kapalı el şaklatmalar kedi kuş yapmalar 10:00'a kadar sürdü. Sonra Supermario alıp salona gitti bebi'yi , sandım ki yarım saat geçti bakamadı döndüler. Yanıma geldiklerinde öğlen 14:00 olmuş saat halbuki yarım saat gibiydi. İçeride oynaşmışlar 1 saat uyumuş bebi o sırada supermario kapamış gözlerini. Sonra cincücüğü gene vizyonda. Yanıma geldiklerinde Supermario, hadi öpelim anneni uyandır prensesi dedi bir baktım suratına emzik ağzından kaya kaya gülüyor limonata. Uykusuzluk mu kaldı huysuzluk mu kaldı. Uçtu hepsi bir gülücüğüyle.
O geceden sonra bir kere daha düşündük de gerçekten ne lezzetli bir şey anne baba olmak. Tüm yorgunluğunu anında unuttuğun. Tarifsiz..
