Cumartesi günü ilk korku duygusunu yaşadın.
Sen korktukça ben gülmekten yerlere düştüm.
Baş başaydık, birileri seni seviyordu elindeki peluşu, senin boyunun iki katı yaklaşık 150 cm 'lik köpeği sana doğru sevdirmek için uzattıklarında irkildiğini elini kolunu geri çektiğini önce farketmedim. Kıkır kıkır gülüyordun halbuki. Korktu galiba dediler yok canım dedim güldüm. Sen daha korkma duygusunu keşfetmemiştin ki büyümemiştin o kadar.
Kuçu annecim sev deyip sana doğru yaklaştırınca, gülmelerinin devam etmesine ek, yüzünü gıdın çıkıncaya kadar geriye çekişin aklıma geldikçe hala gülüyorum. Köpeği eline yaklaştırdım elini totona sakladın. O an gülmekten sonra aklıma gelen tek şey Supermario'nun yanımıza bir an önce gelip seni görmesiydi.
Neyseki yetişti o ana şahit oldu. Köpeği saklayınca görmek istiyor yanına gelince gülüp korkmaya başlıyordun. Baya makara yaptık hakkında soğan erkeği bilesin. İşin enteresan yanı korktuğun halde gülmeye devam edişin.
Pazar da sensizdik. Çok özledik seni. Supermario çok özel bir şey olmadıktan sonra bırakmayalım artık bebi'yi dedi. Anneannen ve kuzenlerinle kaldın biz yokken, bizim seni, senin bizi görünce mutluluğun tarifsizdi. Fok balığı çırpnmaya başladı. Bir de Fotoğraftaki gibi babanla evde tur atıp duruyorsun, salon hol arasında geziyorsunuz. Yorulmak yok aksine oturunca isyanlardasın. Çok komik o yerden bitme yürüyen halin.
Seni Seviyorum karıncam.
