Hey gidi hey ne günlere kaldık her gün güncellenen sen haftada bir güncellenir olmuşsun. Hemen özet geçiyim arayı kapatmak için, Bebi artık nerdeyse bir aylık olacak ilk günden beri ona dokunmaya hiç korkmadım. Altını da ben değiştirdim banyo yaptırırken en önemli görevi ben üstlendim hafta sonu hatta Supermario ile ikimiz yıkadık 22 günlükken :) Annem 20. gün itibariyle eve geçti. Baş başayız kabul etmeliyimki gündüzleri zor oluyor hem evle ilgilenip hem bebi'ye yetişmek. Mesela kahvaltı yapamıyorum fırsat olmuyor ama süt olsun diye bol bol su içiyorum ki faydasını da görüyorum çok şükür. Sıcaklardan dolayı sütü sağıp vermek hem onun hem benım açımdan daha iyi oluyor terkan içinde kalıyor yavrucum emicem derken:)
Evde 3 kişi olmak sanki yıllardır yaşadıgımız birşey gibi. Hatta bebekli hayat bile sanki yıllardır bu düzendeymişiz gibi geliyor. Akşamları Supermario devralıyor gaz cıkarma uyutma merasimlerini ona bakışını gördükçe gözlerim doluyor. Hoş Bebi'ye bakınca sürekli oluyor bu.
Her iki günde bir arkadaşlarımız bizdeler çok yalnız değiliz aslında, özleyip özleyip geliyorlar, Allah'tan bahçe var bebi'yi uyutup geçiyoruz sohbet muhabbet güzel geçiyor vakit.
Annem gitmeden bir gün önce veda yemeği için Develi'ye gittik.Bebi yemek bitip tatlıya geçtiğimiz sırada bir coştu onun dışında uyudu zaten. Emzirince kaldıgı yerden devam etti uykusuna.
Anne olmayı sevdim, kendimi özel hissediyorum şükürler olsun binlerce kez.
