9 Ocak 2012 Pazartesi

öksürük bırak bebimi

Geçtiğimiz gün bebi'yi bizim odada ki yatağına koyup balık gibi çırpınıp oyuncaklarını keşfetmesini izledik. Saatlerce onu izledik. Oyuncakları görünce parlayan gözlerini, yatağın üzerindeki oyuncakları tutmaya çalışırken yuvarlanmasını çıkardığı sesleri çığlıkları. En zevk aldığım şeyden bile kat kat güzeldi. Büyüyor, büyüdüğüne şaşırıp bir yandan da tadını çıkarmak öyle güzel ki. Hiç bir aşamada oflamadan zevkle yanında olmak. Mış gibi değil dert gibi değil ayakabağı gibi değil mucize gibi görerek yanında olmak..

Geçen çarşamba'dan beri hasta bebi. Önce benden ona nezle geçti dr iyi bakın şu aşamada ilaç veremeyiz dedi dikkat ettik üstüne titredik annem bizdeydi o hafta onunla yattı geceleri iyi oldu derken öksürük kaptı. Öyle böyle öksürmüyor göğsü hırıl hırıl. Dr. bu defa söktürücü sabah aksam bir cay kasıgı kullanmak üzere bricanyl şurup verdi, cumartesi akşam kullanmaya başladık. Burnuna da okyanus suyu damlatıyoruz. İyi geldi 4 gün de kesilmezse yeniden gidicez. Geceler uykusuz saat başı değil 20dakika da bir uyanıyor öksürükten. O öksürdükçe içimizden parça kopuyor sanki.

4 yıldır supermario servise 20 dakika yürüme mesafem için kendisi 8'de iş başı yapıyor olsa da 6,30'da benim için uyanıp, beni bırakıp işe 1saat erken gidip oturuyordu. Belki 3 belki 4'tür beni bırakmadığı hastalık vs yüzünden ama 5 değildir koskoca 4 yılda. Bu gün ben kendim yürümek istedim bebi zaten gece zor uyudu sabah uykusunu bölüp uyandırmak gelmedi içimden. Supermario'yu da ikna ettim ikisi evde uyuyorlardı ben çıktığımda sabah sökmemişti bile kapkaranlıktı. Yola çıktıktan sonra tırsmadım değil içimden bildiğim tüm duaları okuya okuya gittim. Az önce konuştuk Supermario'nun vücudu kırgındı biraz bebi'yi annesine bırakmış işe gitmemiş dinlenecekmiş evde.  Aklım ikisinde akşam olsa bir an önce eve gitsem.