7 Haziran 2012 Perşembe

2 güzel

Bu gün özel bir gün ,
annem 10 günlük harika bir manevi yolculuğa çıktı.
Ben ve Supermario ise evliliğimizin 4. yılına girdik bu gün.

Annemin uçağı 11'de kalkıyor o beni aramadan ben ona ulaşamayacağım telefonu yanında değil. Elinin altında olunca insan daha mı az farkediyor sevdiklerinin değerini. 10 gün sonra burada olacağını bilsem de içim içimi yiyor, şimdiden özledim onu.

Ve biz,
4 koca yıl ,geçen yıl gelen aşkla 3 kocaman kalp olduk.
Bu sene her şey daha anlamlı, daha olgun, daha değerli sanki.
İnsanın hayatta kendi öncelikleri dışında aynı hevesle değer verdiği bir evladı olması hayata bakışını değiştiriyor.

Mutluluğum tarifsiz. Tam bir aileyiz artık.
hani bebi'yi aşkımın oğlu diye seviyorsun ya,
eve gelince önce kimi öpeyim diye şebeklik yapıyorsun ya,
sen deli gibi acıkmışken ilk bebi'yi yediriyorsun ya
evde yakalamaç oynuyoruz ya,
hep planları ben yapıyorum sen hazııra konuyorsun ya,
gözlerinin içindeki ben'i hep hissettiriyorsun ya,
birilerine ihtiyaç duymadan kendimize özel anlar yaratıyoruz ya
 gözlerin parlayarak bulduğun fikiri paylaşıyorsun ya
Seni çok seviyorum Sevgilim,

ve senden olanı.