Akşamları oyalanacak birşeyler bulup erken uyumamaya çalışıyorum. Dün akşam da bol üretimli geçti. Supermario geldiğinde koltukda şekerleme moduna geçmemiş olunca konuşabilecek zaman kalıyor artık doğuma az kaldığından bahsediyorduk 2 küsür ay kalmıştı ama daha ne dolaplar ne ev ne kalan ıvır zıvırlar 3 kişilik bir yaşama hazırdı.
Ben daha şekerlerine bile başlamadım gidip seçmem lazım vs vs. Hararetle yapılacakları günlere bölerken konu o şekilde kapandı ve uyuduk.
Ben daha şekerlerine bile başlamadım gidip seçmem lazım vs vs. Hararetle yapılacakları günlere bölerken konu o şekilde kapandı ve uyuduk.
Gece rüyam'da doğum için apar topar hastaneye yattığımı o sırada çikolata ve diğer eksikleri kafama taktığım için suyumun geldiğini hatta bittiğini ama hala bebi'nin doğmadığını, 2 gün hastane odasında yatıp artık dr.'ların hadi evine git şuan doğmak istemiyor diye beni eve gönderdiklerini, eve gidip neden doğmuyor bu çocuk içerdeki su da bitti nasıl hala tekme atabiliyor diye düşünüp ağladığımı hatırlıyorum.
Kabus gibiydi gazete başlıklarını okuyabiliyordum doğmayan inatcı bebek yüzyıllarca annesinin içinden çıkmamaya yemin etti! hadi bebi doğ diye karnımı mıncıklamam ise rüyanın en çaresiz anları olarak kayıtlara geçsin.
