ucunda en ucunda

Birkaç ay önce bir organizasyonda, yazıştığımız ama yüzyüze görüşmediğim insanlarla vakit geçirmiştim. İlk başta çekingenlik olsada üzerimden çabuk atıp kaynaşıp kendi adıma iyi geçmişti. Orada bahsedilen konu benim ilgi alanım değildi ve ben konunun gerçekten ehli olan kişilerinin isimlerini öyle zikrettim ki bir ara sadece onları konuşur nasıl ulaşırız onlara diye düşünür olmuştuk yetkililerle. Sonra geldiğimde o kişilere sizden bahsettim mutlaka kontak kuracaklar dedim. Ama öyle pişman oldum ki sonra keşke o orda kalsaydı söylemeseydim. Söyleyince sanki birşeyleri öne çıkarmaya çalışıyormuşum gibi geldi sözlerim  kendi kulaklarıma. Halbuki o ortamda can hiraş isimlerini zikrederken söylerken ezilip büzüleceğimi hiç düşünmemiştim.

Gereksiz bir ayrıntıydı işte bilmem. biryerede bağlanmıyor zaten. böyle havada kalıyor.
sanki birşeyler yapmak kolay ama ben diyebilmek zor ucunda benim parmağım var demek.

foto