15 Aralık 2010 Çarşamba

uzat ayaklarını sen yat ben yaparım

Annelerin en tatlısı geldi dün bize. Gene herzaman ki gibi elleri kolları dolu onca yolu okadar ağırlığı taşıyarak gelmiş hemde. Başka kim bukadar karşılıksız olur ki hayatta. Bel fıtığı mı var, yorgun mu, halsiz mi umrunda olmadan en 18'lik haliyle gözü kara olur.
Dün bende bir günlük fire vermiştim kırgın hissediyordum vücudumu işe gitmedim birlikte oturduk yemek yedik ben çoğunlukla uyku halindeydim o ayrı tabi. O herşeyi ben yaparım bırak,sen yat dinlen diyerek geçirdi. Ben ona kıyamıyorum evde zaten yoruluyor dinlensin diye o bana kıyamıyor. Birbirimize kıyamayarak bitirdik geceyi:) Bu hafta bizde2-3 günle kurtaramaz. Şimdi sarmalar yapıcakmış akşam bize. Uff insanın annesi başka oluyor yahu.

* Pazartesi 10. hafta dr. kontrolümde Supermario'da benimleydi. Çok duygusal geçti. O ilk defa dinledi kalp atışını ve bize süpriz yaparcasına kocaman olmuş. Halbuki ben en son gördüğümde yer fıstığı kadardı:) kolları bacakları vücudu artık çok belli. 3.48 cm olmuş. Supermario'da bende üzerimizdeki şaşkınlığı ve alışma halini onun ultrason fotograflarını buzdolabının üzerine asıp aşmaya çalışıyoruz. Yoksa hala farkında değiliz anne baba olacağımızın:) 27'sinde 2'li test zamanı bakalım hayırlısıyla güzel sonuçlansın.