2. Yıl

2yıl önce bugun nasıl telaşlıydık.
Sabah kuaför telaşı, sonra fotoğraf çekimi,
Gözlerine kalem çekmiştim senin, sende daha güzel duruyor diye kısık kısık bakmışsın tüm fotoğraflara, bakıyoruz hep bir tuhaflık var sonra anlıyoruz gözleri kısınca kasılıyor resimler negülüyoruz o halimize.
Bizim çekim biter bitmez gökyüzünden delinircesine yağan yağmurlar,
Trafiğin berbat oluşu şoför'ün kestirme gideceğim diye yolu uzatması,
Kendi nikahımıza geç kalmak.

Şimdi gülüyorum ama ozaman karnıma kramplar giriyordu. "Sana aşık oldum ben " lafını duyduğun andan beri sımsıkı tuttun ellerimi, ben ne evliliğ ne gelinliğe nede bukadar mutluluğa inanıyordum halbuki. Okadar inandın ki benide inandırdın. Ne gerek var evlenmeye, niye ister kızlar bunu bukadar diyordum bekarken, sağım solum evlenmek için çabalarken.

Hakikaten doğruymuş aile olmak başka birşeymiş.

2 yıldır evli olmak güne seninle başlamak sanırım en güzel evet'im oldu hayata dair.

Seni çok seviyorum Sevgilim çok..