Aslında hiç bir katkısı olmadığı halde başarılara ortak edilmiş insanlar, birgün bunun karşı tarafın mütevazi oluşundan olduğunu unutup kendilerini cidden kahraman sanarlar ya. Ne gariptir. Ne gülünesi. Hayır sen birşey yapmadın'ı ima ettiğinde aslan olur enik parçası. Ozaman ne söyleyebilirsinki Balonu şişiren sensin.
Hayatımın istisnasız her yanlışı buna çıkar. İnsanlara kendilerini fazla özel hissettirmemden. Ama bu özel yaptığım birşey değil ki. Ben arkadaşıma tek o arkadaşımmış başka biri yokmuş gibi davranırım, sevgilime hayat onun etrafında dönüyor gibi hissettiririm, İş yerime burası olmazsa olmazmışım gibi.
Temeli çok değer vermeye kırmamaya dayalı sanırım.
Ve tüm handikap burada başlar, benim aslında yere göğe koyamadığım hernevarsa, yukardan bana el sallamaya başlar. Her defasında derim kendime bu sefer çer çöp gibi davranıcam insanlara diye ama olmaz. Gene planlar yaparım, hayaller kurarım dahil ederim sonra bir bakarım adım geçmez.
Şu zamana kadar herşeyi biz diye söylediğim için bir baktım "ben" yok olmuş. Ben değince ağır gelmiş karşı tarafa. Sanki en hrçın yanını göstermiş yada olmayanı söylemişsin gibi karşılamış doğruları. Ben demeyi ve insanları olduklarından daha fazla olmadıklarına alıştırmam lazım.
fotoğraf
