2 Mart 2010 Salı

8 Yıl ömrüme ömür kattın

Biliyor musun okadar cok yazıp sildim ki, yani karar veremiyorum sanki hiçbir cümle yeterli gelmiyor ya fazla havalı ya fazla sönük kalıyor.

İçimden geçenlerin 100/1'ini yazıyım mı? sana nekadar aşık olduğumu, çok tatlı oldugunu, beni çok sevdiğini hissettirmene bayıldığımı, 15-16 yasında ergen cocuklar gibi 26 yasına gireceğim şu günlerde sayende aşk'a hala taptıgımı, tuttuğum bu günlüğün sıklıkla arşivine girip yaşadıklarımızı okumaktan zevk aldıgımı , az önce gelen gönderdiğin çiçekle önce şaşırıp sonra içimin yağlarının eridiğini yazdıgın notunla havalara uctugumu,
hangi arada yaptın diye düşünmekten yaptıgın planları heyecanla çözmeye calısmaktan zevkten çıldırdığımı, 8 yılda nekadar birbirimizle büyüdüğümüzü, çocuk deyince biz cocuguz daha diye içinden sıyrılışımızı, pazar günü çalışırken laptop'daki eski 4-5 yıllık  fotolarımıza baktıgını söylediğindeki gözlerindeki o heyecanı, gülerken cıkardıgın sesleri, lavoboya dökülen saçlarını temizlemen için seni uyardıgımda bir su tutsan ölürmüsün demeni her defasında bıkmadan yasadgımız bu diyalogda ikimizinde pes etmemesini, en sinirlendiğin şeylerde bile saygını kaybetmeyişini, beni çekebilmeni, özel birgün olmaksızın  yaşadığımız dün gibi anlarımızı, birlikte eğlenebilmemizi, sana ve bize dair herşeyi..
Biliyorum anlatamadım 8 yıl dile kolay eksik kaldı hemde cok ama seni cok seviyorum sevgilim, 
inan bana şimdiye kadar verdiğim engüzel kararsın yıldönümümüz kutlu olsun..